“Yoruldum, gençliğimi çaldılar. AKP’ye ve destekleyenlere hakkımı helal etmiyorum”
Dün akşam saatlerinde Marmaray Yenikapı istasyonunda bir genç kadın yaşamına son verirken bıraktığı mektupta bunları yazmış.
Umutsuzluk, geleceksizlik, yoksulluk ve yoksunluklar toplumu bunalttı. Kapitalizm ve AKP iktidarı, yaşamına son veren genç kızın bıraktığı mektupta çok net biçimde eleştirildi.
İntihar eden gencin 20 yaşında lise son sınıfta olmasının sebebinin ise yaşadığı sorunlardan dolayı olduğu belirtiliyor.
İntihar olayını protesto eden üniversiteli gençler ise ; “Kübra, AKP iktidarının geleceksizleştirme politikaları yüzünden Marmaray’da intihar etti. Bizleri umutsuz, belirsiz, geleceksiz bırakanlar yüzünden arkadaşlarımız intihar ediyor. Alacağımız bir gençlik, sorulacak bir hesabımız var!” dedi.
“Yoruldum, gençliğimi çaldılar. AKP’ye ve destekleyenlere hakkımı helal etmiyorum” ifadelerinin dikkat çektiği geçtiği mektup şu şekilde:
“Yoruldum. 20 yaşındayım. Bütün gençliğimi çaldılar, artık yoruldum. Demokrasi nedir bilmiyorum, Atatürk’ü çok özlüyorum, Kılıçdaroğlu’nun bu ülkeyi tekrar yaşanabilir bir konuma getireceğine inanıyordum. Ama önüne her türlü engeli koyuyorlar. Bir kadın olarak hiçbir zaman özgür hissetmedim. Ailem beni her türlü desteklese de ben özgür hissetmedim. 2 yıldır psikolojik destek görüyorum. Çocukken de bozuktu. Bu ülkenin insanı yüzünden çocukluğumu yaşayamadım, gençliğimi yaşayamadım. Bir ders kitabı alıyorum 200 lira. Bir …. alıyım diyorum 1000 lira. Markete gideyim diyorum, cebimden en az 300 lira gidiyor. Psikoloğa gidiyorum 1000 lira. Psikiyatriste gidiyorum 1000 lira ilaç parası. Biraz kendime bakayım diyorum spor parası. Biraz giysi alayım diyorum para. Babam sabah dörtlerden akşam sekizlere kadar çalışıyor bizim için. Yazık değil mi ona? Annem çalışıyor ama aldığı parayı biriktirse ölene kadar bir ev alamaz. Etek giyiyorum. Erkek kadın demeden herkes bana bakıyor. Ben Atatürk genciyim. Özgürlüğümü bir tek ölüm alır. AKP’ye ve destekleyenlere hakkımı helal etmiyorum. 20 yaşındayım, elimde hiçbir şey yok. Ne bir birikim ne kültürel anlamda. Ailemden özür diliyorum. Sizi çok seviyorum. Lütfen beni iyi hatırlayın. Benim ideallerimi unutmayın. Sevgilim lütfen kendine iyi bak seni seviyorum. Melisa tek arkadaşım sensin seni seviyorum. Beni unutmayın ben çok acı çektim.”
(kaynak basel
Emek.org.tr
