Buradaki rahatsızlığımı şöyle tarif edebilirim: Aşkın, sevginin ve bütün toplumsal ilişkilerin yıkıcı, sert, ötekinin üzerinde egemenlik kurmaya yarayan araçlar olduğu izlenimi uyandırması durumu... Oysa başka türlüsünün mümkün olabileceği gerçeği, yaşadığımız çağda oldurmak istediğimiz en büyük insani uğraşımız değil mi ?