Deniz Fırat dün gözü dönmüş çetelerin hunharca yaptığı saldırıda, görevi başında ölümsüzleşti.
Dağları mesken belleyen bu yiğit kadın kendi topraklarında ölümsüzleşti.
Bildiği doğrulardan taviz vermeden zalimin kumpasında, arpanın orağa geldiği anda, sabrın sınandığı zamanda ölümsüzleşti.
O böyle ölmeyi ölmeyi fazlasıyla hak etti.
Deniz, Fırat’a yakılan ağıt, zeytin karası yollara ferman oldu.
Deniz, zalimin eline batacak diken, her köşe başında düşmana diklenen bir çift göz, karanlığın üstüne korkmadan yürüyen namlunun ucundaki onur,şeref ve namus oldu.
Deniz, hep genç, güler yüzlü olacak.
Deniz, halkının acılarına tutunan sıcak bir gülümseme olarak gelecek aklımıza.
Ölümü bir çırpıda yere çalan bu cesur kadın hiç yaşlanmayacak,artık hiç pişman olmayacak.
Deniz insanlığı temsil edecek. Onu öldürenler ise, hiç kuşkusuz insafsızlığı, şerefsizliği ve korkaklığı temsil edecek.
Biz hiç üzülmüyoruz.
Çünkü Deniz yoldaşlarına, Mazlum’a, Zilan’a ve daha nice yiğit insana kavuştu.
Denizi’i ne sokaklar ne de dağlar unutacak.
Deniz dilimize türkü, duvara yazılan isim, geçmişin öfkesi, yarının önemli bir kılavuzu olacak.
Barış, demokrasi ve kardeşliğin inşasında, gelecek günlerin ülkesinde onun adı geçecek.
Onun adı, kalemini puşta, pezevenge satmayan, ustaca kelimeleri öğütenlerin yanında anılacak.
Acımızı içimize gömmeyeceğiz, hiç ağlamayacağız, hiç üzülmeyeceğiz, hiç yakınmaycağız.
Deniz, Dicle ile Fırat arası özgür toprakların isimsiz hasreti, idam sehpalarını tekmeleyen, savunmasına kalemi çok görenleri yargılayan, insan bakışlı cesur kadın.
Seni anmak artık boynumuzun borcu oldu.
Adın öfkemizin tohumudur.
Ne unuturuz, ne de unuttururuz.
Emek.org.tr/ Hakan Çelik
